آنفلوانزا پرندگان را جدی بگیریم

مهم ترین علت اهمیت نوعA  قابلیت سرایت زیاد، حجم تلفات ناشی و تغییرات مداوم آن است.

آنفلوانزا بیماری حاد، ویروسی، با تب، سردرد، درد عضلانی، تعریق، آبریزش بینی، گلودرد و سرفه است  که سرفه اغلب شدید و ادامه دار ولی سایر علایم 2 تا 7 روز بعد بهبود می یابد. گاهی اوقات همراه با علایم گوارشی مثل تهوع، استفراغ و اسهال می باشد.

آنفلوانزای پرندگان از عفونت های شناخته شده در گونه های پرندگان است که در اثر عفونت با تیپ A ایجاد می شود. علایم در پرندگان شامل:

 فرم خفیف: ژولیدگی پرها و کاهش تخم است.

فرم فوق حاد: عدم تعادل، ژولیدگی پر ها، تنفس سخت، بی اشتهایی، افسردگی، تغییر رنگ تاج وریش، تورم سر و پلک ها، اسهال، کاهش تخم و تخم با پوسته نازک، که این حالت کُشنده می باشد.

مخزن این  بیماری  پرندگان دریایی می باشند ؛ این پرنـدگان می توانند درهنگام مهاجرت، ویروس آنفلوانزای پرندگان را به ماکیان (مرغ ، خروس و...) انتقال دهند اما پرندگان خانگی حساسیت زیادی دارند و تعداد تلفات نیز در صورت ابتلا زیاد می باشد.

روش انتقال در میان پرندگان:

 1-استنشاق و تنفس هوای دارای ذرات آلوده به ویروس (از طریق خاک، گرد وغبار، فضله و بازدم پرندگان آلوده)

2- ناقلین مکانیکی: جوندگان ، ککها و تجهیزات آلوده (غذا، قفس، خودرو، لباس، کفش و...)

 3-تجارت پرندگان

4. مهاجرت پرندگان

ویروس آنفلوانزای پرندگان معمولاً به طورمستقیم واز طریق هـوا از انسان به انسان منتقل نمی شود، دراکثـر موارد عفونت ناشی از تماس مستقیم انسان با طیـور زنده یا تازه کشته شده(بخصوص هنگام ذبح، پرکندن، تکه کردن گوشت و آماده سازی مرغ برای پخت) و یا تماس مستقیم با سطوح آلوده بوده است.

از تماس با پرندگان خودادری کنیم و پرندگان خانگی را در قفس نگهداری کنیم. از خرید مرغ زنده خودداری گردد و از همه مهمتر بطور مداوم دست ها را با آب و صابون شستشو دهیم.