مقالات

سرطان سینه

 ۱۳۹۲/۱۲/۲۴

سرطان سینه

 

فهیمه حسینی سازی

معاونت بهداشتی دانشگاه

 

سرطان سینه این روزها شایع ترین و دومین عامل مرگ و میر  در میان زنان است و طبق آمار شایع ترین علت مرگ زنا ن ایرانی در محدوده سنی 35 تا 55 سالگی به شمار می رود .

سرطان سینه در سال 2010 ، 425 هزار زن را به کام مرگ برد که از این تعداد 68 هزار نفر آنها در سنین 15 تا 49 سال یعنی سنین باروری بودند.

به علت برخی تفکرات غلط سنتی و محدودیت هایی که وجود دارد و آگاه نبودن زنان نسبت به این بیماری شاهد شیوع و افزایش این بیماری در کشور هستیم به نحوی که در حال حاضر هزاران فرد مبتلا به سرطان سینه در مراحل مختلف درمان در کشور داریم . هم چنین متوسط سن ابتلا به سرطان سینه در ایران 10 سال جوان تر از جامعه جهانی است .

هنوز علت اصلی ایجاد سرطان سینه شناخته نشده است و در واقع همه زنان در معرض خطر ابتلا به این بیماری هستند ولی از مهمترین زمینه های ریسک در فاکتورهای ابتلا به سرطان سینه می توان به سابقه خانوادگی سرطان سینه در بستگان درجه اول ، نداشتن زایمان ، یائسگی بعد از 55 سالگی ، وجود سرطان های دیگر در فرد ، رزیم غذایی با چربی بالا ، چاقی ، محیط جفرافیایی ، اثرات هورمونی ، بیماریهای خوش خیم سینه ، ویروس ها ، اضطراب و استرس ، شروع قاعدگی زود هنگام و اولین حاملگی در سنین بالاتر از 25 سال  می توان اشاره نمود.

هم چنین خطر ابتلا به سرطان سینه در کسانی با سابقه ابتلا در اقوام در جه یک ( مادر ، خواهر ، مادر بزرگ ، خاله ) تا چهار برابر بیشتر از افراد عادی و در افراد چاق تا دو برابر سایرین و مصرف کنندگان غذاهای پرچرب و الکل تا دو برابر دیگران است .سن نیز می تواند فاکتور مهم دیگری در ابتلا به سرطان سینه باشد ، به گونه ای که با افزایش سن ، آمار سرطان سینه در زنان نیز افزایش می یابد . تا قبل از 45 سالگی از هر هشت مورد سرطان ، یک مورد آن مربوط به سرطان سینه است اما بعد از سن 55 سالگی مشاهده می کنیم که از هر سه سرطان دو مورد مربوط به سرطان سینه است .

هورمون ها به ویزه استروزن نیز در بروز سرطان سینه نقش مهمی دارند . زنانی که تا قبل از سن 12 سالگی قاعدگی را تجربه می کنند و بعد از 50 سالگی یائسه می شوند ، شانس بیشتری برای ابتلا یه این سرطان دارند . همچنین زنانی که بعد از 30 سالگی صاحب فرزند می شوند یا به طور کلی پس از ازدواج دیگر بچه دار نمی شوند ، احتمال بیشتری وجود دارد که دچار سرطان سینه شوند.

علائم هشدار دهنده سرطان سینه شامل موارد زیر است :

سرطان سینه با علائمی مانند توده یا افزایش ضخامت در سینه یا ناحیه زیر بغل ، ترشح شفاف یا خونی از سینه ، پوسته ریزی در نوک سینه ، فرو رفتن نوک سینه به داخل ، قرمزی یا تورم سینه ، فرو رفتگی پوست سینه که درآن پوست سینه حالتی شبیه به پوست پرتقال پیدا می کند ، تغییر شکل سینه که موجب متفاوت شدن آن با سینه دیگر شود ، فرو رفتگی پوست سینه ، بزرگ شدن غدد لنفاوی زیر بغل و زخم در پوست سینه که بهبود پیدا نکند ،  همراه است .

 

 

فرصت را  از دست ندهیم

حساس کردن  جامعه زنان به عنوان گروه درگیراین بیماری یکی از مهمترین راه های پیشگیری و کاهش آمار ابتلا به این بیماری است ، بنابراین با جود آنکه نمی توان از ایجاد این بیماری مهلک جلوگیری کرد اما با تشخیص زود هنگام و به موقع آن ، می توان شانس بیشتری برای درمان موفقیت آمیز این بیماری ایجاد کرد.

باید به روش های مختلف ، زنان برای دریافت آموزش های خود آزمایی و ... تشویق شوند ، چرا که اغلب زنان از این موضوع که معاینه شوند و بیماری احتمالی آنها شناسایی شود ، واهمه دارند . این در حالی است که در صورت تشخیص بیماری در مراحل اولیه ، این بیماری کاملا قابل درمان خواهد بود و نیازی به برداشتن سینه نیست .

تشخیص زود رس سرطان سینه سه روش دارد که عبارتند از : خود آزمایی توسط خود فرد ، معاینه توسط جراح و ماموگرافی

خود آزمایی سینه یعنی چه ؟

هر زنی می تواند به عنوان یک عادت بهداشتی ، هر ماه سینه هایش را معاینه کند . این کار به احتمال تشخیص زود رس می افزاید . بهترین زمان برای انجام معاینه ماهانه ، سه تا پنج روز بعد از قطع خونریزی ماهانه است .

در دوران یائسگی ، حاملگی و شیر دهی ، معاینه را در روز اول هر ماه یا هر روز دلخواه دیگر می توانید انجام دهید.

خود آزمایی سینه شامل چه مراحلی است ؟

1.  در مقابل آینه ایستاده

2.  دست ها را در دو طرف بدن به حالت آویزان قرار دهید و سینه ها را از نظر تغییرات غیر طبیعی بررسی کنید.

3.  دست ها را در دو طرف سر به صورت صاف بالا ببرید و به سینه ها به خصوص از نظر فرو رفتگی پوست و تو کشیدگی نوک آنها و سایر علائم غیر طبیعی نگاه کنید.

4.  دست ها را به روی کمر فشار دهید و شانه ها را به عفب بکشید و در این حالت سینه های خود را مانند حالت های قبل به دقت بررسی کنید.

5.  خم شوید و دست ها را به صورت آویزان در دو طرف تنه قرار دهید و در آینه ، به دقت به ظاهر سینه ها نگاه کنید.

6.  در هر یک از 5 حالت ، سینه ها را هم از روبه رو و هم از کنار نگاه کنید.

لمس  :

1.  برای لمس سینه ابتدا به پشت دراز بکشید برای معاینه سینه چپ ، یک بالش کوچک را زیر شانه چپ بگذارید و دست چپ  نیز کاملا در وسط قفسه سینه قرار بگیرد در مورد سینه راست ، نیز عکس عمل کنید.

2.  برای معاینه از نرمه انگستان ( بند آخر انگشت ) استفاده کنید . هیچ گاه بافت سینه را بین انگشت شست و سایر انگشتان فشار ندهید زیرا ممکن است اشتباها احساس کنید که یک توده را لمس کرده اید.

3.  از انتهای بالایی سینه ( حدود استخوان ترقوه ) تا پایین سینه ( لبه پایین دنده ها ) و از جناغ سینه تا تمام زیر بغل باید معاینه شود . برای این کار می توانید از اطراف سینه به طرف نوک سینه در دایره های فرضی هم جهت با عفربه های ساعت لمس را انجام دهید.

4.  در صورت لمس توده در سینه یا سفت شدن بافت قسمتی از سینه به پزشک مراجعه کنید.

5.  پس از لمس هر سینه ، لمس زیر بغل همان طرف را انجام دهید. در انتهای معاینه ، سینه ها را در جهات مختلف مانند حالت دوشیدن فشار مختصری دهید و به ترشحات نوک سینه توجه کنید .

6.  لمس سینه ها را می توان در زیر دوش هنگام حمام کردن انجام داد . در این حالت که سینه و انگشتان خیس و لغزنده هستند ، ممکن است تود ه ها بهتر لمس شوند .

7.  یکی دیگر از روش های تشخیصی سرطان سینه ، معاینه سینه توسط پزشک است .

معاینه سینه از سن 20 سالگی به بعد توصیه می شود و باید در فواصل شش تا 12 ماه انجام شود .

توجه داشته باشید که تنها پزشک است که می تواند ماهیت و نوع یک ضایعه را تشخیص دهد.

ماموگرافی

ماموگرافی ، عکس برداری از سینه به وسیله اشعه ایکس و یکی دیگر از روشهای تشخیصی است . در صورتی که خانمی مشکلی در سینه نداشته باشد، برای تشخیص زود رس ، اولین ماموگرافی در سن 40 سالگی انجام می شود .

پزشکان معتقدند که با انجام ماموگرافی می توان سرطان سینه را دو سال زودتر از لمس توده تشخیص داد . ماموگرافی به عنوان یک روش علمی ثابت شده برای تشخیص سرطان سینه ، توانایی تشخیص بسیاری از ضایعات غیر قابل لمس سینه را بدون هیچ عارضه ای دارد.

 

نقش حمایتی خانواده در درمان سرطان سینه :

 

سرطان دردی است که انسان به تنهایی توان پیمودن راه درمان آن را ندارد و نسبت به سایر بیماری ها نیاز بیشتری به همدلی ، همیاری و همراهی کادر درمانی ، خانواده و افراد جامعه دارد . این بیماری در کنار اقدامات درمانی ، به مشاوره های پزشکی ، روانکاوی ، روانشناسی و مددکاری نیاز دارند. مشاوره برای این بیماران از مراحل اولیه تشخیص تا درمان نهایی بیماری ، حرف اول را می زند.

سرطان به عنوان یک بیماری علاوه بر عوارض جسمی که به دنبال دارد ، استرس هایی مانند نگرانی در باره طول عمر کوتاه ، از دست دادن موقعیت خانوادگی و دیگر موارد در پی دارد و بیمار برای پذیرفتن وضعیت موجود ، نیاز به حمایت خانواده دارد.اما متاسفانه برخی خانواده ها از درمان های موجود اطلاعی ندارند و گمان می کنند بیماری مسری است ، به همین دلیل ارتباط خود را با بیمار قطع می کنند و این امر به وضعیت روحی بیمار لطمه وارد می کند .

 

برای نظر دادن ابتدا باید به سیستم وارد شوید. برای ورود به سیستم روی کلید زیر کلیک کنید.