ورزش کنید

ورزش سپر مغز در برابر استرس را تقویت می کند

براساس تحقیقی که در مورد تاثیر ورزش بر روی نوروکمیکال های درگیر در پاسخ بدن به استرس صورت گرفته ، ورزش می تواند از طریق کمک به مغز در مقابله ی موثرتر با استرس سبب ارتقای سلامت روان گردد. شواهد اولیه نشان می دهند که افراد فعال از نظر فیزیکی نسبت به افراد غیر فعال ، کمتر به اضطراب و افسردگی دچار می شوند اما تلاش چندانی برای کشف دلیل آن صورت نگرفته است. از این رو برای پی برد به چگونگی تاثیر ورزش در سلامت روان ، بعضی محققین احتمال وجود ارتباط بین ورزش و مواد شیمیایی مغزی مرتبط با استرس، اضطراب و افسردگی را محتمل می دانند. تا اینجا شواهد کمی در تایید فرضیه ی رایجی که معتقد است ورزش موجب ترشح و هجوم ناگهانی اندورفین ها (تسکین دهنده های طبیعی درد که سبب ایجاد احساس شادی می شوند) می گردد ، وجود دارد. اگر چه رشته ای از تحقیقات به تعدیل کننده ی عصبی کمتر شناخته شده ی نوراپی نفرین اشاره دارد که مغز را در مقابله ی موثرتر با استرس کمک می کند . از اواخر ده ی 80 به بعد کار بر روی حیوانات نشان داده است که تحرک و فعالیت بدنی موجب افزایش غلظت نوراپی نفرین در مناطقی از مغز می گردد که درگیر پاسخ بدن به استرس هستند. نوراپی نفرین از این جهت به ویژه برای محققین جالب است که 50% ذخیره ی آن مغز در لوکوس کورولیوس تولید می شود یعنی جایی که بیشتر قسمت های درگیر در واکنش های پاسخ استرس و هیجانی مغز را به هم مرتبط می کند.تصور بر این است که این ماده ی شیمیایی نقش مهمی را در عملکرد انتقال دهنده های پیام عصبی که تاثیری مستقیم روی پاسخ به استرس دارند بازی می کند. اگرچه محققین دقیقاً از نحوه ی عمل بیشتر داروهای ضد افسردگی آگاهی ندارند ، اما می دانند که گروهی از آن ها غلظت نوراپی نفرین مغز را افزایش می دهند. اما بعضی روانشناسان بر این باورند که مسئله تنها تاثیر نوراپی نفرین بیشتر در کاهش افسردگی با پایین آوردن اضطراب و استرس نیست. آنها اعتقاد دارند که ورزش با تقویت توان بدن در واکنش به استرس موجب پیشگیری از اضطراب و افسردگی می گردد. به نظر می رسد که ورزش از نظر بیولوژیک با ایجاد ارتباط بسیار بهتر و نزدیک تر سیستم های فیزیولوژیک بدن یعنی آنها که درگیر پاسخ به استرس هستند، فرصتی را برای مقابله ی بهتر بدن با استرس ایجاد می کند. سیستم قلبی – عروقی با سیستم کلیوی ایجاد ارتباط کرده و آن هم با سیستم عضلانی ارتباط برقرار می کند و تمام این ها از طریق سیستم های عصبی مرکزی و سمپاتیک که باید آنها نیز با هم مرتبط باشند، کنترل می شوند. این شکل عالی در سیستم ارتباطی بدن ، احتمالاً فایده و ارزش واقعی فعالیت بدنی است هرچقدر کم تحرک تر باشیم بدن ما در پاسخ به استرس ناکار آمدتر خواهد بود.